Categoriearchief: reuma

Mijn ervaringen met reuma, wat ik ervan denk en hoe ik ermee leef. Herkenbaar of misschien een nieuw inzicht?

26 mei

Boks

De pandemie was voor mij op één punt een verademing. Ik hoefde me even niet meer af te vragen of ik in bepaalde situaties wel of niet handen zou geven. Mijn handen zijn door reuma vervormd en een hand krijgen is geen pretje. Zeker gezien de gangbare opvatting dat een slap handje aan een slap persoon vastzit en een stevige handdruk veel beter overkomt.

De boks en de elleboog waren echt mooie alternatieven in coronatijden. De boks is wellicht voorlopig nog een blijvertje. Maar ik merk dat de boks verandert. Au. Lees hier hoe

01 apr

Steeds gewoner

Ik rijd scootmobiel. Nu ik de zestig nader is dat eigenlijk niet meer zo uitzonderlijk. De laatste tien jaar zijn die dingen bij het straatbeeld gaan horen. Toen ik ermee begon was het echter niet zo gewoon. Ik had een kind van 4 dat dagelijks naar school moest worden vervoerd (…) Dus vroeg ik bij de gemeente een scootmobiel aan met kinderzitje voorop.  Een raar voertuig en dan ook nog een met een rare toevoeging.

Maar ik wordt steeds gewoner en dat voelt bijzonder. Hoe dan? Lees verder.

03 feb

Mens met beperking

(Pronkvogel)

Mijn kind en ik kijken graag samen naar wedstrijden in vaardigheden op Netflix. Een soort ‘Heel holland bakt’ maar dan niet met taart en koek. We hebben er al een serie met rivaliserende glasblazers op zitten, iets met mode en met interieurs inrichten en momenteel kijken we naar wie het beste make-up kan aanbrengen. Een van de deelnemers stelde zich voor als ‘disabled artist’, kunstenaar met een beperking. Ik had meteen een associatie met vroeger, heel vroeger, toen er wel eens iemand aan de deur kwam die kaarten verkocht met daarop werk van voetschilders. 

Hoe stel je jezelf voor? Met of zonder die beperking? En wat wil je daarmee zeggen? Lees hier verder

20 nov

Vooraf inhalen

Het sluipt erin. Dat ‘sluipen’ is echt de beste term. Het komt langzaam en onopgemerkt. Er gaat dreiging vanuit.

Wat er dan insluipt? Aanpassingen, groeiende beperkingen, kleine oplossingen voor dingen die je niet meer kunt. En dat heeft gevolgen voor je dagelijkse gedrag. Lees verder.

05 okt

Van ziekenhuis naar IJsland en terug

Wat fijn om zonder mondkapje het Groene Hart Ziekenhuis (GHZ) in te kunnen! Wel nog even de handen ontsmetten. In de gangen van het GHZ, onderweg naar mijn reumatoloog, moest ik opeens denken aan IJsland. Dat behoeft uitleg.

Dat heeft te maken met hekjes, vaccinaties en een geiser. Lees verder. Deze blog werd ook gepubliceerd op de site van het Groene Hart Ziekenhuis.

21 jun

Kleding met betekenis

Mijn volwassen zoon vroeg of ik even mee wilde kijken naar kleding die hij via internet wilde bestellen. Op de achterkant van een uitgekozen T-shirt stond een roos, vastgehouden door een skelethand met daaronder de tekst ‘Wasted youth’ (verspilde jeugd). Nu hebben mijn kinderen van kleins af aan al hun T-shirts goed- of afgekeurd op basis van teksten of afbeeldingen. Ze wilden het eens zijn met wat erop stond. Ik schoot meteen in diezelfde houding.  Ik grapte dat als hij die kocht, ik er dan wel wat tekst onder wilde borduren. Iets in de trant van “maar dat ligt niet aan mijn moeder want die heeft haar best gedaan”.

Mijn reuma heeft invloed gehad op de jeugd van mijn zoon. Maar die invloed zat heel ergens anders dan waar ik het had verwacht. Lees hier waar dan. Plus daarachter een heel kort bonusverhaal. Ook over kleding. Ik kwam punk tegen, op de fiets.

25 mei

Doos van vilt

Ik weet nog wanneer ik die doos kreeg. Het was toen nog geen doos maar een doe-het-zelfpakketje met vilten lappen, garen en kraaltjes. De moeder van een vriendinnetje van mijn jongste kind kwam ermee aan. Niet zomaar. Ik zat met mijn been in het gips en kon zes weken geen kant op. Letterlijk. 

En het is een lelijke doos geworden. Waarom staat ie dan nu nog in de kast? Dat wil ik je wel even uitleggen.

error

Volg of like?