Auteursarchief: Yvonne

22 feb

Snel

Internet staat vol leuke suggesties om creatief bezig te zijn. Laatst zag ik nog een filmpje waarin in een paar minuten een schilderij met vrolijke bomen werd gemaakt. Methode: knip uit bubbeltjesplastic wat rondjes. Smeer daar verschillende kleuren verf op. Druk ze op zwart papier. Zet er wat witte stippels overheen, maak stelen/stammen eraan, spetter nog wat kleur en voila: schilderijtje. (…) Ik sta daar heel dubbel tegenover. Vanwege mijn reumahanden kost tekenen me soms pijn, naast de gebruikelijke energie en tijd. Ik doseer het noodgedwongen. Maar als je ook iets moois kunt maken in een half uur, wat heeft dat dan voor zin om tijd en moeite (en pijn) in een tekening te stoppen?

Dat heeft zin. Mijn tekeningen zijn meer dan een schilderijtje voor mij. Lees verder

01 feb

Eigen maatwerk

Het begon met een stappenteller. Of nee, eigenlijk begon het met het voornemen meer te doen aan bewegen. Daarbij bleek die stappenteller te helpen. En natuurlijk ook de vriendin die elke maandagochtend op de stoep stond om samen met mij een flink rondje te wandelen. Wandelen werd langzamerhand een gewoonte, zodat ik ook zonder stappenteller en zonder vriendin de deur uit ging voor een rondje om. Het standaarddoel van 10.000 stappen per dag haalde ik echter lang niet altijd vanwege actieve reumaontstekingen of vermoeidheid. Mijn stappenteller was dan teleurgesteld in me en liet dat weten ook. 

Digitale middelen inzetten in je leven met een chronische aandoening: dat werkt. Soms. En soms niet. Kwestie van doen en ervaren. En wegdoen als het niets oplevert. Dit essay is geschreven als inzending voor de Edgar Steneprijs en kreeg de derde prijs. Lees het hele essay hier of op de site van van ReumaZorg Nederland waar ook andere inzendingen staan.

18 dec

Thuis

Ik woon al jaren in Gouda. Ik was ‘ontworteld’, dat was het juiste woord voor hoe ik me voelde na de verkoop van het lege ouderlijk huis in Brabant. Er leek er een wortel die uit de Brabantse zandgrond gekomen die richtingloos wat in het rond wapperde. Ik besloot te proberen die wortel in Gouda in de grond te gaan stoppen. 

Om je thuis te voelen heb je geschiedenis nodig. Dat kan persoonlijke ervaring zijn op een plek. Maar ook een cursus kan je een gevoel van thuis geven. Kwestie van de verhalen leren kennen.

03 nov

Komkommers en mondkapjes

In een historische roman die ik onlangs las ging het kort over een pestepedemie*. Als je dat googelt krijg je al gauw een soort ‘deja vu’-gevoel. 

Wat dat gevoel veroorzaakt? Dat heeft natuurlijk alles te maken met corona. Lees de blog en ontdek wat komkommers uit 1602 met de mondkapjes van nu te maken hebben. En hoe een processie met een demonstratie samenhangt.

NB: De blogs die ik schrijf voor het Groene Hart Ziekenhuis zijn even opgeschort. Gelijk hebben ze. Ze hebben het daar veel te druk om met andere dingen dan het behandelen van patiënten bezig te zijn.

28 sep

Paardenbloem

Bij een vriendin ging ik na afloop van een gezamenlijke wandeling even naar het toilet. Ik werd begroet door een zacht aanzwellend geluid van fluitende vogeltjes. Het kwam uit een vogelhuisje met bewegingsmelder dat op het planchet stond. Ik werd er helemaal vrolijk van. De winkel in de binnenstad waar ze het had gekocht had er gelukkig nog een en ik installeerde zo een paar dagen later mijn eigen vogelhuisje ook in mijn toilet. De weken daarna ontbrandde een strijd tussen mij en enkele huisgenoten. Mijn man hield zich wijselijk afzijdig, maar mijn twee zonen vonden het helemaal niets. “Kan die herrie niet af” vroeg mijn oudste zoon met klem.

Dat leidde uiteindelijk tot een tekening over paardenbloemen, corona en vrijheid op zolder. En tot een nieuwe blog.

04 sep

Honderd procent

Door de coronamaatregelen kan er maar één klant tegelijk in mijn plaatselijke apotheek. Terwijl ik in mijn eentje stond te wachten tot mijn medicijnen waren gepakt viel mijn oog op een shampoofles op een plank achter de balie. Daar stond met grote letters op vermeld: “Verwijdert tot honderd procent van uw roos.”  Over reclame moet je niet nadenken. Maar ja, ik gebruik nogal veel soorten medicatie, het wachten duurde lang.

Dus dacht ik toch verder na over dat ‘tot honderd procent’. Wat betekent dat? En hoe zit dat dan met medicijnen? En met die coronamedicatie of -vaccins waar we allemaal zo op hopen? Lees de blog op de site van het Groene Hart Ziekenhuis of blijf op deze site.

15 jul

Screenen

Al diverse keren ging ik, onderweg naar de bloedafname of naar mijn specialist, door de coronascreening voor de deur van het Groene Hart Ziekenhuis. Op een donderdagmiddag in juli kijk ik een uurtje mee met Joep en Puck en vraag hen hoe dat screenen eigenlijk gaat.

Over recidivisten, over grapjes en over wat er gebeurt als je ‘ja’ zegt op die vraag naar ziekteverschijnselen. De sfeer is goed terwijl ik meekijk, maar dat is niet altijd zo. Lees ‘m verder op deze site of op de site van het GHZ

error

Volg of like?