Categoriearchief: corona

15 jul

Screenen

Al diverse keren ging ik, onderweg naar de bloedafname of naar mijn specialist, door de coronascreening voor de deur van het Groene Hart Ziekenhuis. Op een donderdagmiddag in juli kijk ik een uurtje mee met Joep en Puck en vraag hen hoe dat screenen eigenlijk gaat.

Over recidivisten, over grapjes en over wat er gebeurt als je ‘ja’ zegt op die vraag naar ziekteverschijnselen. De sfeer is goed terwijl ik meekijk, maar dat is niet altijd zo. Lees ‘m verder op deze site of op de site van het GHZ

18 mei

Meebewegen

Het steeds maar uitkijken vanwege die anderhalve meter, de overdaad aan nieuwsberichten, speculaties over de toekomst, zorgen om je naasten, misschien ook over je inkomen, over hoelang dit nog gaat duren, dat alles legt een waas van onrust over je leven. Ik probeer die onrust uit mijn lijf te krijgen door actief te blijven. Ik ruim ‘t huis op en maak schoon. Bak taarten en probeer ingewikkelde recepten uit. Voor mijn vrijwilligerswerk zet ik een tijdschrift in elkaar met een computerprogramma dat ik nog nooit had gebruikt. Dat alles hield me de afgelopen weken goed bezig. Nuttige praktische zaken doen, dat lukt prima. Maar ontspannen…

Ja, dat koste even tijd en moeite. Maar t lukt wel …

18 mei

Even vrijwilliger zonder werk

Voor het GHZ schrijft Yvonne maandelijks een blog over haar ervaringen als patiënt in het GHZ. Nu corona in het centrum van de belangstelling staat houdt Yvonne enkele interviews met vrijwilligers van het GHZ. Op gepaste afstand, uiteraard. Deze keer Inge en Maaike.  Wat doet het met hen nu ze hun vrijwilligerswerk in het GHZ niet kunnen doen? Over angst, ontroering en gewoon doorgaan. Het GHZ publiceerde op haar site de korte versie.

27 mrt

Fantasie en werkelijkheid

Gewoon een stukje wandelen heeft wat weg van een game. Ik houd in de gaten wie er nog meer op straat zijn en of we elkaar tegemoet wandelen. De opdracht is 1,5 meter afstand bewaren. Als dat niet lukt verlies je een leven. Ik speur naar tegenliggers, moet beoordelen of die dezelfde game spelen of dat het wellicht iemand is die zich niet aan de regels houdt en als een zombie gewoon recht vooruit banjert. Die zombies  zijn de gevaarlijkste obstakels op mijn weg. De meeste mensen doen gelukkig dezelfde game. Er wordt op elkaar gewacht en uitgeweken. We lopen langs elkaar heen op de randjes van het pad en knikken elkaar toe als eensgezinde medespelers.

Met fantasie de werkelijkheid ombuigen om het draaglijk te maken. Lees verder hoe. Deze blog verscheen op de site van het Groene Hart ziekenhuis op 1-4-2020

error

Volg of like?