Auteursarchief: Yvonne

02 aug

Oom en tante

In het Goudse museum werd voor de expositie ‘Met andere ogen’ mijn commentaar op een museaal voorwerp opgenomen voor de audiotour. Bij het bekijken van de lange ivoren pijpenhouder uit de zeventiende eeuw gingen mijn gedachten meteen uit naar mijn oom. Ik herkende het uitgesneden monster. Datzelfde monster, een benen hanger, lag onderin de la waar ik mijn kettingen en oorbellen bewaar. 

Die oude ivoren pijpenhouder leidt naar een verhaal over mijn oom. En een gehaakt engeltje leidt naar mijn tante. Lees de twee verhalen hier.

21 jun

Kleding met betekenis

Mijn volwassen zoon vroeg of ik even mee wilde kijken naar kleding die hij via internet wilde bestellen. Op de achterkant van een uitgekozen T-shirt stond een roos, vastgehouden door een skelethand met daaronder de tekst ‘Wasted youth’ (verspilde jeugd). Nu hebben mijn kinderen van kleins af aan al hun T-shirts goed- of afgekeurd op basis van teksten of afbeeldingen. Ze wilden het eens zijn met wat erop stond. Ik schoot meteen in diezelfde houding.  Ik grapte dat als hij die kocht, ik er dan wel wat tekst onder wilde borduren. Iets in de trant van “maar dat ligt niet aan mijn moeder want die heeft haar best gedaan”.

Mijn reuma heeft invloed gehad op de jeugd van mijn zoon. Maar die invloed zat heel ergens anders dan waar ik het had verwacht. Lees hier waar dan. Plus daarachter een heel kort bonusverhaal. Ook over kleding. Ik kwam punk tegen, op de fiets.

25 mei

Doos van vilt

Ik weet nog wanneer ik die doos kreeg. Het was toen nog geen doos maar een doe-het-zelfpakketje met vilten lappen, garen en kraaltjes. De moeder van een vriendinnetje van mijn jongste kind kwam ermee aan. Niet zomaar. Ik zat met mijn been in het gips en kon zes weken geen kant op. Letterlijk. 

En het is een lelijke doos geworden. Waarom staat ie dan nu nog in de kast? Dat wil ik je wel even uitleggen.

25 mei

Herstellen van Corona

Peter is heel voorzichtig met contacten tijdens de pandemie. Hij is na 7 weken op de IC, nu ruim een jaar geleden, nog steeds aan het herstellen van corona.  Dus interview ik hem via de computer. Peter vertelt: “Na een week ziek thuis werd ik in maart 2020 opgenomen in het GHZ. ’s Middags werd mijn vrouw gebeld dat ik de volgende dag wel weer naar huis kon. Maar diezelfde avond ging het helemaal mis. “

Nu, meer dan een jaar later is Peter nog steeds aan het herstellen. Lees zijn verhaal, dat ook is gepubliceerd door het GHZ.

22 apr

Juf

Tijdens een van de lockdownperiodes tijdens de pandemie vroegen twee vriendinnen of ik ze kon leren mandalatekenen. Nu heb ik altijd geroepen dat er geen juf in mij schuilt. Ik vind dat je dan toch steeds het positieve moet kunnen blijven zien in een leerling, al doet die nog zo vervelend. Ik heb daarvoor het geduld niet. 

Toch ben ik gaan lesgeven. Maar ik had zelf ook weer les, in botanisch tekenen. En dan ontdek je dat het ene tekenen het andere niet is. Lees het verschil. NB: deze tekst verscheen in iets gewijzigde vorm in het blad Mandala, nr 135, voorjaar 2021.

20 apr

Kersenbloesem

Vijfentwintig jaar geleden werd mijn wereld héél klein. Bijna 52 centimeter lang, 2900 gram met magere armpjes en beentjes. Ik was alleen maar naar mijn kind aan het kijken. Ik was bezig met voeden, zelf herstellen, gebroken nachten, verschonen, allemaal nieuw. Ik herinner me dat ik pas na een week weer eens letterlijk naar buiten kon kijken.

En toen zag ik de kersenboom, opeens helemaal in bloei. Ik had de tussenstadia van kale takken naar volle bloesem gemist. Dat heb ik na 25 jaar goedgemaakt. Lees verder

error

Volg of like?