Artikelen over chronische ziekte en patient zijn.
Museum Gouda roept op tot groepscreativiteit, Coronacrisis, april 2020. Een tekening van een stip op de horizon gebruiken als basis voor een minikunstwerkje. Dus ging ik aan de slag, met een oude deken, vilt en borduurgaren.
En dat werd een kunstwerkje met een verhaal.
Gewoon een stukje wandelen heeft wat weg van een game. Ik houd in de gaten wie er nog meer op straat zijn en of we elkaar tegemoet wandelen. De opdracht is 1,5 meter afstand bewaren. Als dat niet lukt verlies je een leven. Ik speur naar tegenliggers, moet beoordelen of die dezelfde game spelen of dat het wellicht iemand is die zich niet aan de regels houdt en als een zombie gewoon recht vooruit banjert. Die zombies zijn de gevaarlijkste obstakels op mijn weg. De meeste mensen doen gelukkig dezelfde game. Er wordt op elkaar gewacht en uitgeweken. We lopen langs elkaar heen op de randjes van het pad en knikken elkaar toe als eensgezinde medespelers.
Met fantasie de werkelijkheid ombuigen om het draaglijk te maken. Lees verder hoe. Deze blog verscheen op de site van het Groene Hart ziekenhuis op 1-4-2020
Af en toe krijg ik het compliment dat het zo bijzonder is, zo knap. Dat ik ondanks al mijn beperkingen vanwege reuma, toch zoveel vrijwilligerswerk doe. Die waardering doet me goed. Maar eigenlijk voel ik me er ook wat ongemakkelijk bij. Want er zitten een paar vragen achter zo’n compliment. Kan je als je reuma hebt eigenlijk wel vrijwilligerswerk doen? Zou je, als je reuma hebt, eigenlijk niet vooral bezig moeten zijn met jezelf, met je gezondheid? In plaats van onbetaald iets te doen voor een ander?
Ik heb er over zitten peinzen en kwam tot de conclusie dat er veel redenen zijn om vrijwilligerswerk te doen. Maar die verschillen nogal in de tijd. Bij mij althans. Het heeft me bovendien erg geholpen, juist in dat leven met reuma. Hoe dan? Lees verder.
Vorig najaar zat ik bij de medisch pedicure. Terwijl zij mijn teennagels knipte hoorden we sirene’s. Wat later stond er een man in uniform voor het raam. De pedicure ging polshoogte nemen en kwam vol verbazing weer naar binnen. Er stonden twee brandweerwagens, twee politiewagens en een ambulance klaar. Allemaal voor mij. Dat zal ik u even uitleggen.
Deze blog werd gepubliceerd op de site van het Groene Hart Ziekenhuis en is ook te vinden op deze site. Lees hier verder.
In mijn lange carrière als patiënt is er al volop fout gegaan bij beslissingen over mijn behandeling. Zo ben ik als kind pakweg 45 jaar geleden geopereerd aan mijn handen zonder dat ik of zelfs mijn ouders daarvan vooraf op de hoogte waren gesteld. Andere tijden, inderdaad. Een meer recent voorbeeld: Ik gebruikte medicijnen waar ik voor mij onacceptabele bijwerkingen van had. Mijn arts in het universitaire ziekenhuis was het daar niet mee eens.
Samen beslissen met je arts over je behandeling. Dat is nu het ideaal. Er zitten echter volop haken en ogen aan het bepalen van de koers van je leven als je iets mankeert. Lees verder op deze site of op de site van het Groene Hart Ziekenhuis waar deze blog ook werd gepubliceerd
Mijn huis is aangepast aan mijn beschadigde reumalijf. Er is een hoge bank, een hoog toilet en er zijn volop extra hulpmiddelen in de keuken. Ik heb een dagelijks ritme waarbij ik activiteit en rust afwissel. Kortom, ik heb mijn leven en mijn omgeving zo ingericht dat door chronische ziekte veroorzaakte beperkingen worden omzeild of opgelost. Dat loopt echter steevast mis als ik iets nieuws onderneem of onbekend terrein betreed.
Hoe dan? En hoe los je dat op? Lees verder in deze site of op de site van het GHZ waar deze blog ook is verschenen.
Ik ben meer gaan letten op wat ik eet. Dat had weinig te maken met medische noodzaak. Natuurlijk is minder gewicht op mijn door de reuma aangetaste knieën beter. Maar ik was vooral gemotiveerd omdat ik de afgelopen zomer niet meer in mijn leuke zomerjurkjes paste.
Er was opeens een knopje om: ik kon mijn dagelijkse eetgewoonten aanpassen. Gemotiveerd door die zomerjurkjes en met meer kennis. Lees deze net verschenen blog op de site van het Groene Hart Ziekenhuis. Of gewoon op deze site.
