Mijn handen zijn door reuma vervormd en mijn lijf zit vol littekens van operaties. Voor instanties val ik in negatief geformuleerde categorieën als ‘afgekeurd’, en ‘met beperking’. Voor het ziekenhuis ben ik een ‘chronisch patient’, dat klinkt ook al niet zo gezellig. Van buiten is duidelijk dat ik iets mankeer. Maar van binnen ben ik gewoon mezelf, iemand die positief in het leven staat.
Ik ben deze zomer een beetje blijven hangen in slakken tekenen. Niet de huis-en-tuin-slak. Ik verzin er altijd wat bij. Zo ontstond deze augustus een opgerichte slak, met een gewei en een puntig torenhuis.
En dan wordt die tekening van een slak uiteindelijk een soort zelfportretje. Als ik er even over nadenk wat ik nou eigenlijk heb getekend. Lees verder over Kwetsbaar en sterk.
Enkele enerverende juni-dagen lang was ik een van de bijna 13.000 mensen op het het Eularcongres in Barcelona. Behandelaars, onderzoekers, ervaringsdeskundigen, allemaal bezig met betere behandelingen en nieuwe ontwikkelingen op het gebied van allerlei soorten reuma. En ik was er ook, de winnaar van de Europese Edgar Stene Schrijfprijs, met een essay waarin ik mijn jeugd met reuma beschrijf.
Het was bijzonder. Ik schrijf maar kon ook toen het tekenen niet laten en begon aan een slak. Dat had er natuurlijk weer vanalles mee te maken. Lees maar verder.
Op lantarenpalen en vuilnisbakken in mijn buurt heeft iemand volop stickers geplakt met de tekst ‘alleen Jezus brengt vrede’. Ik word zo moedeloos van die tekst. En dat zit ‘m niet in de naam Jezus, begrijp me goed. Ik ben niet gelovig, maar respecteer iedereen die een antwoord probeert te vinden op de vragen des levens. Het zit ‘m in dat woordje ‘alleen’. Zodra je denkt dat slechts één weg de juiste is voor iedereen gaat het fout. Als iemand anders dan afwijkt van die ‘enige’ weg vormt dat kennelijk een bedreiging.
Een dier dat dezelfde kleur heeft als zijn omgeving, wordt niet snel opgemerkt en loopt daarom minder risico te worden opgegeten. Een kameleon kan zich in één minuut aanpassen aan de kleur van zijn omgeving, een prima overlevingstactiek. Bepaalde kleuren dragen kan ook voor mensen een overlevingstactiek zijn.
En ook sociaal kun je een kameleon zijn. Lees verder over soldaten, een treinstation, een gothic festival en verdwijnen tegen de lucht. Hoeveel kameleon ben je zelf?
Ik besloot om eens barracuda’s te bestuderen en zocht op internet wat meer afbeeldingen. Ze zwemmen daar vaak allemaal eenzelfde kant op, Het lag voor de hand zo’n school vissen te voorzien van een tegenzwemmer: een vis die de andere kant op wil en zichtbaar anders is dan de rest. Bij het tekenen (…) wist ik al vrij snel waar ik eigenlijk mee bezig was. Mijn jongste kind is transgender, is vrouw in een mannenlijf.
Niet alleen barracuda’s zijn roofdieren, mensen zijn dat soms ook. Lees de hele blog hier
Ik teken olifanten met potlood en aquarel. Nu ik de zestig ben gepasseerd voel ik langzamerhand steeds meer dat ik ouder begin te worden. Natuurlijk heb je ook jonge olifanten maar ik zie vooral de ouderdom, de zwaarte, onaantastbaarheid en stevigheid.
Lees verder over balanceren, over wat die olifant, wat ik en wat eigenlijk iedereen daar staat te doen op die steenstapels.
Volg of like?
Ik gebruik cookies om ervoor te zorgen dat de website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, ga ik er vanuit dat je ermee instemt.
